Over de gewone zeehond

In het Dolfinarium ontmoet je twee soorten zeehonden: de gewone zeehond en de grijze zeehond. De gewone zeehond (Phoca vitulina) is iets kleiner dan de grijze zeehond en heeft een rondere kop.

Rob, zeehond, zeeleeuw?

Wat is nou precies het verschil tussen robben, zeehonden en zeeleeuwen? Eigenlijk is het heel simpel: rob is gewoon een andere naam voor zeehond. En nee, dat betekent niet dat onze gewone zeehonden allemaal Rob heten! Zeehonden en zeeleeuwen zijn allebei zogenaamde ‘vinpotigen’, wat betekent dat ze zoogdieren zijn met vinnen in plaats van poten. Maar de vinnen van zeehonden zijn niet hetzelfde als die van zeeleeuwen. Als je ze naast elkaar zou zien lopen, zie je meteen het verschil: de zeeleeuw kan prima op zijn voorste vinnen ‘lopen’, terwijl zeehonden meer hobbelen.

Heb je het geluk een dier van dichtbij te spotten en twijfel je of het een zeeleeuw of zeehond is? Zoek dan de oortjes. Zie je die aan de buitenkant zitten? Dan sta je tegenover een zeeleeuw. Geen oren te bekennen? Dan is het een zeehond!

Gewone zeehonden in het wild

In het wild komen gewone zeehonden voor in kustgebieden van gematigde tot poolzeeën van het noordelijk halfrond – dus ook bij ons in de Noordzee en Waddenzee. Op het land zijn ze niet heel snel en behendig, en dus liggen ze het allerliefst in het water. Heb jij er weleens eentje gespot op een zandbank of een strand? Dan is dat om te rusten of om te paren. Maar ze blijven altijd dicht in de buurt van het water zodat ze als het nodig is, snel het water in kunnen vluchten.

Wist je trouwens dat zeehonden echte roofdieren zijn? Het dieet van de gewone zeehond bestaat uit verschillende soorten vis, inktvis, schelpdieren en schaaldieren. Zelf worden ze gegeten door orka’s en grote haaiensoorten.

Gewone zeehonden leven solitair, wat betekent dat ze graag alleen zijn. Maar op rustplekken of in de paartijd verzamelen ze zich in grote groepen. Ze kunnen dan soms best agressief zijn naar elkaar!

In de paartijd paren vrouwtjeszeehonden met meerdere mannetjes. Na een draagtijd van elf maanden – ze zijn dus bijna een jaar zwanger – wordt het jong geboren. En net als bij ‘gewone’ honden, noemen we die ook pups!

Pups van de gewone zeehond wegen zo’n twaalf kilo en moeten meteen kunnen zwemmen, omdat ze vaak geboren worden op plekken die bij vloed weer onder water komen te staan. Pups van grijze zeehonden zijn maar kort bij hun moeder: na zo’n vier weken melk gedronken te hebben bij de moeder, is het jong al op zichzelf aangewezen.

Lichaamsbouw

De gewone zeehond is een van de kleinere soorten zeehonden. Zeehonden bewegen zich op het land voort door op hun buik te hobbelen of door te rollen. Aan hun kleine voorvinnen hebben ze scherpe nagels, die ze gebruiken om zich te krabben, om grote prooien uit elkaar te trekken en voor extra grip op ijsschotsen of gladde rotsen.

Ook hebben ze erg gevoelige snorharen, waarmee ze trillingen in het water kunnen waarnemen die hun prooi achterlaat. Op die manier kunnen ze zelfs in troebel water jagen!

Gewone zeehonden hebben 34 scherpe tanden en kiezen die ze gebruiken om hun glibberige prooi te vangen. Maar daar kauwen ze niet mee: ze schrokken hun prooi in één keer naar binnen! Dat is toch wel wat anders dan hoe wij mensen eten – doe ons maar liever een mes en vork…

Bedreigingen

Gelukkig is de gewone zeehond niet bedreigd in de natuur (IUCN rode-lijststatus: niet bedreigd ). Wel lopen veel zeehonden, net als andere zeedieren trouwens, gevaar door verschillende factoren zoals plastic afval, klimaatverandering en de commerciële visserij. Lees hier meer over natuurbehoud en leer hoe ook jij kan helpen om de zeehonden te beschermen.

In het Dolfinarium vind je de gewone zeehond hier, waar je ze ziet chillen op een zandbank, hobbelen over het strand en zwemmen door het water. En tijdens de educatieve presentaties laat de zeehondenverzorger zien hoe zijn dierenvrienden leven, wat ze eten en wat het Dolfinarium doet aan natuurbehoud van hun soortgenoten in het wild.