De Californische zeeleeuw
In het Dolfinarium ontmoet je twee soorten zeeleeuwen: de Californische zeeleeuw en de Stellerzeeleeuw. De Californische zeeleeuw (Zalophus californianus) is veruit de bekendste zeeleeuwensoort, en staat bekend om zijn intelligentie en speelsheid.
Leefgebied
In het wild komen Californische zeeleeuwen voor langs de westelijke kust van Noord-Amerika. Ze komen onder meer voor bij Californië – waar ze hun naam aan te danken hebben – maar hun leefgebied is verder verspreid: van Mexico tot aan Alaska. Ze leven in tropische en gematigde wateren in rotsachtige kustgebieden, eilanden en op stranden. Je vindt ze ook vaak op pieren, boeien en olieplatformen.
Voedsel
Zeeleeuwen zijn roofdieren en eten dus andere dieren. Deze komen allemaal uit de zee. Hun dieet bestaat uit meer dan vijftig soorten vis en inktvis. Zelf staan ze juist op het menu van orka’s en grote haaiensoorten.
Levenswijze
Californische zeeleeuwen leven vaak in grote kolonies van wel duizenden dieren. Hierbinnen zijn weer losse groepen met een eigen hiërarchie. Zo’n groep bestaat uit een dominant mannetje en tot wel dertig vrouwtjes en wordt ook wel een harem genoemd. Het dominante mannetje is de baas van zijn harem en vecht met indringende mannetjes om zijn vrouwen en territorium te verdedigen.
Mannetjes zijn harembaas totdat een sterker mannetje de groep overneemt. Zij wisselen dus regelmatig van groep. De vrouwtjes in een groep blijven vaak jaren bij elkaar.
Voortplanting
Het paarseizoen is van mei tot juli. In deze periode proberen de mannen zoveel mogelijk vrouwen te verzamelen in hun harem. Ze beschermen hun territorium tegen indringers door heel hard te brullen. Na de paring duurt het zo’n 3 maanden voordat de bevruchte eicel zich gaat ontwikkelen. Dit noemen we vertraagde implantatie. Op deze manier kan de zeeleeuw ervoor zorgen dat het jong in een gunstige periode geboren wordt. Dit is in totaal 8 maanden na de bevruchting.
De vrouwtjes in een harem helpen elkaar bij de opvoeding en verdediging van de jongen. Een pasgeboren pup blijft ongeveer een jaar melk drinken bij de moeder, maar wordt daarnaast dus ook opgevoed door een heleboel tantes! Moeder en jong kunnen elkaar in zo’n enorme kolonie altijd terugvinden door middel van geluid en geur. Gelukkig maar!
Kenmerken
Het lichaam van de Californische zeeleeuw is goed aangepast op het leven op land én in het water. Ze hebben een gestroomlijnd lichaam waarmee ze soepel door het water glijden. Zeeleeuwen hebben sterke vinnen waarmee ze snel kunnen zwemmen, hun achterste vinnen hebben kleine nageltjes aan het uiteinde. En ze kunnen met hun vinnen zelfs goed op rotsen klimmen en traplopen!
Zeeleeuwen hebben ook hele gevoelige snorharen. Daarmee voelen ze de trillingen in het water die vissen achterlaten, zodat ze zelfs in troebel water op prooi kunnen jagen! Die vangen ze vervolgens met hun 34 tot 38 scherpe, bruine tot zwarte tanden en kiezen.
Zeehond of zeeleeuw?
Is het een rob, zeehond of zeeleeuw: hoe zit het nou? Eigenlijk is het heel simpel: rob is gewoon een andere naam voor zeehond. Zeehonden en zeeleeuwen zijn allebei ‘vinpotigen’, wat betekent dat ze zoogdieren zijn met vinnen in plaats van poten. Maar de vinnen van zeehonden zijn niet hetzelfde als die van zeeleeuwen. Als je ze naast elkaar zou zien lopen, zie je meteen het verschil: de zeeleeuw kan prima op zijn voorste vinnen ‘lopen’, terwijl zeehonden meer hobbelen.
Heb je het geluk een dier van dichtbij te spotten en twijfel je of het een zeeleeuw of zeehond is? Zoek dan de oortjes. Geen oren te bekennen? Dan is het een zeehond! Zie je die aan de buitenkant zitten? Dan sta je tegenover een zeeleeuw. Daarom worden zeeleeuwen ook wel oorrobben genoemd.
